“… mutlulukla dans edin, yani yaptığınız işi mutlulukla yapın. Sonra arkaya kalan tek şey o hatırladığınız an olacak, o mutlu bir an olsun.” Zeynep Tanbay
an kalır
“tedirginlik, endişe, belirsizlik, bilinmezlik”ten yola çıkan bir modern dans koreografisinin sahneye konuş hikâyesi… bu hikâye,
göçün hafızası ile geleceğin bulanıklığı arasında sıkışmışlığa ve umuda dair… ya da bir grup sanatçının ‘karanlık’a rağmen bir arada üretme, ifade etme, alan yaratma mücadelesine, ‘o an’ların hafızasına dair.
Film çeşitli sanatsal temsil ve politik katmanları, ışığın içindeki hareket ve etrafını sarmalayan karanlığın zıt imajında topluyor; kargaşa ve sessizlik, hareket ve durgunluk, özgürlük ve sınırlama. Sokağı dinleyenler tarihin öznelerini yürüyüşe çıkarıyor.
Siyasi, ekolojik, ekonomik, kültürel buhranların kıskacında faili meçhullerin, kayıpların, şiddetin her türünün, savaşın ve zorla yerinden edilmelerin sarmalındayken neler ‘hareket’e dökülebilir…
Pek alışılagelmiş karşılaşmalardan değil elbet, bir sanatçının yaptığı işin anlamını sözle aktarması, içini izleyiciye dökmesi… hele hele
bir koreografinin hangi kelimelere, duygulara, ‘an’lara karşılık geldiğini paylaşması.
‘an kalır’a konu olan dans projesinin konsept ve koreografisi Zeynep Tanbay’a ait. Koreografi birbirinden farklı ve kısa danslardan oluşuyor ve işte o kısa hikayeler bir bütünü oluşturuyor.
Belgesel film en yalın haliyle bir koreografın hayata bakışını, duruşunu, düşüncelerini dansla soyutlama çabasının hikâyesi.
Bir sanatçı olarak kendini var etmenin sayısız zorluklarla dolu olduğu bir ortamda, politik kimliğini ve fikirlerini özgürce sergileyen ve bu nedenle de dikkat çeken bir kadın koreograf ve dansçı olarak Zeynep Tanbay’ın dans etmeyi sürekli ve kolektif bir eyleme dönüştürme mücadelesinin izini sürüyor bu belgesel film.
Göçler ve sürgünler coğrafyasında hayata, bir sanatçının hissettiklerine, düşüncelerine ve dansla soyutlamaya çalıştığı ‘an’a dair bir belgesel film ‘an kalır’.
Yönetmenin Zeynep Tanbay ile tanışması 1994 yılına uzanıyor.
Bir gazetede, Tanbay’ın Türkiye’ye ABD’den geleceği ve İstanbul’da dans edeceği haberi yönetmenin ilgisini çekiyor ve böylece Tanbay’ı ilk kez sahnede izliyor. Bir modern dans koreografisinin sahneye konuş hikayesinin hayali böyle başlıyor. Hayal beyaz perdeye ‘4 Ayak’ (2006) ve ‘Vivaldi-Stravinsky’nin (2008) ardından 2009’da yeşeren Zeynep Tanbay’ın koreografisi ile filmin de konusu olarak taşınıyor.
Daha sonra Zeynep Tanbay, ‘eserin ne olduğunu izleyiciye bırakacağı’nı belirtti. Yönetmen de şimdi aynı yolu tercih ediyor; o da Tanbay’ın “sahnedeki dans, sokaktaki slogan” cümlesinden hareketle, hareketin izini sürüyor… hem koreografinin hem de ‘an kalır’ın hikayesini izleyicilere bırakıyor.
danışman enis rıza görüntü yönetmeni ebru şeremetli kurgu ozan çağlar, ebru şeremetli sözlü tarih çekimleri
enis rıza, ebru şeremetli metin ebru şeremetli ses b. aslan kospak renk m. uğur korkmaz ingilizce metin semih çelik
afiş tasarım ali deniz yapım yönetmeni yardımcısı ebru aksoy yapım yönetmeni nalân sakızlı
koreografiye eşlik eden müzikler Philip Glass, Yann Tiersen, Madredeus, Reich – remixed, Burhan Öcal, Baba Zula
vtr yapım, 2021
